Bilimsel çalışmalar bebeklerin henüz anne karnındayken, annenin tükettiği besinlerin tadını almaya ve öğrenmeye başladığını ileri sürüyor. Dolayısıyla bebeğinizin tanıştığı ilk tatlar belki de sizin gebelik boyunca tükettiğiniz besinlerden geçiyor. Yaşamın ilk 6 ayı, yine annenin beslenmesine göre içeriği değişiklik gösteren anne sütü ile beslenen bebeklerin, 6. aydan sonra anne sütüne ek, uygun tamamlayıcı besinlere başlaması oldukça önemlidir. Çocuklar, ek besinlere başladığında besinleri tanırken, çiğneme ve yutma becerileri de kazanırlar. 1 yaşından sonra sizinle birlikte yemek masasındaki yerlerini aldıklarında ise tüm besin gruplarını tüketmelerine olanak sağlayan bir sofranın olması oldukça önemlidir. Süt ve süt ürünleri, balıklar, kırmızı ve beyaz etler, ekmek ve tahıllar, yumurta, sebze ve meyveler, kuru baklagiller temel besin gruplarıdır. Çocuklar, 1 yaşından sonra, kahvaltı dahil olmak üzere bu besin gruplarının her birinden bir besin veya yiyeceğin kendi mide kapasitelerine uygun miktarlarda yer aldığı öğünlerle buluşmalıdır. Bunlara ek olarak ana öğünleri ailesi ile birlikte tüketmesi ve yeterli miktarda su içmesi konusunda çocuğunuzu desteklemeniz gerektiğini ve siz ebeveynlerin veya diğer kardeşlerin beslenme alışkanlıklarınızın çocuğunuza örnek olduğunu unutmayın!

Çocuklar, 2 - 5 yaş döneminde, kendi besin seçimlerini yapmaya başlar. Dolayısıyla besin seçimleri anne, baba, kardeş, büyükanne, büyükbaba ve hatta bakıcılarından etkilenebilir. Eğer çocuk kreşe devam ediyor ise aile bireylerine ek olarak öğretmen ve arkadaşlarından da etkilenebilir. Öncelikle çocuğun belirli besinlere seçici yaklaşma nedeninin araştırılması gerekir. Çocuk hekiminin yaptığı fiziki muayene de herhangi bir sorun yok ise konu beslenme açısından değerlendirilebilir. Çocuklar, kötü anılarını besinler ile ilişkilendirmeye yatkındırlar. Örneğin geçmişte hasta olduğu ve yemek yemekte zorlandığı bir günde, tüketmesini istediğiniz ve hatta biraz da zorladığınız tarhana çorbası ileride çocuğa hasta olduğu o günü hatırlatabilir ve tarhana çorbasını tüketmek istemeyebilir. Yine sizin zorlamanız sonucu tükettiği sonrasında da istifra ettiği bir besini, bir keresinde yediği ve sonrasında istifra etmesine neden olan bir etmen olarak hatırlayabilir. Bu örnekler gibi niceleri seçici davranmasına neden olabilirken, ilk 6 ay sadece anne sütü aldıktan sonra tamamlayıcı besinlere geçtiği dönemde tanışmadığı besinleri ileride tüketmekte de zorlanabilir.

Böyle bir sorun ile karşı karşıya kaldığınızda, anlayabileceği şekilde o besinin faydalarını açıklamak ve mutlaka örnek aldığı kişiler olarak siz ebeveynler ile birlikte bu besinleri tüketmesi oldukça önemlidir. Besinleri çocuğunuzun kabul edebileceği tat ve göze hitap eden sunumlarla hazırlamak çocuğunuzun besinlere karşı ilgisini arttırabilmektedir. Besin/ yemek seçtiği için yoğun ısrar, zorlama, azarlama, ceza yöntemleri çocuğun bu besinlere olan olumsuz tepkisini arttırabilir hatta beslenmeye karşı direnç geliştirmesine dahi yol açabilir. Sevgili ebeveynler lütfen unutmayınız ki eğer çocuğunuz seçici davrandığı besinlerin ait olduğu besin grubundaki diğer besinleri yeterli düzeyde tüketiyorsa, bu durum büyüme ve gelişmesinde bir gerilik oluşturmaz! Çocuğunuz kereviz tüketmek istemeyebilir ancak enginarı tüketmekte isteklidir! Süt içmek konusunda dirençlidir ancak yeterli düzeyde peynir, yoğurt ve ayran tüketiyordur. Dolayısıyla çocuğunuzun gün içinde yediklerine odaklanmanızı ve her besin grubuna ait bir besini ana öğünlerinde tüketiyor ise seçici olduğu besinler konusunda ona zaman tanımanızı öneririz.

Çocuğunuzda, doktor tarafından tanısı konulmuş, çiğneme yutma güçlüğü, yutak-mide hastalığı veya demir eksikliği gibi beslenme sorunu veya iştahsızlığa yol açabilecek bir sağlık sorunu yok ise öncelikle çocuğunuzun gerçekten iştahsız olup olmadığından emin olmalısınız. Çocukların mide kapasiteleri biz yetişkinlere göre oldukça küçüktür. Örneğin 8 aylık bir bebeğin mide kapasitesi bir öğünde toplam en fazla 200 ml, 1 yaşındaki bir çocuğun midesi ise 240 ml besin ve içecek alabilir. Yemeklerden önce içilen fazla su mide kapasitesini küçültebilir veya ara öğünlerde enerjisi yoğun besinler tüketiyorsa açlık hissi baskılanabilir ve bunun bir sonucu olarak da ana öğünde tüketebileceği porsiyonlar azalabilir. Öncelikle çocuğunuzu her zamankinden daha az miktarda ancak birkaç öğünde beslemeyi deneyin. Tabağında fazla miktarda yemek gören çocuk, iştahsız davranışlarını sürdürmeye devam edecektir. Çeşitli sunumlar ile besinleri çekici hale getirmek, ebeveyn-çocuk ilişkisini güçlendirerek çocukların beslenme konusunda fobilerini aşmalarına ve çocuğun anlayabileceği dilde besinlerin yararlarından bahsetmek, iştahsız çocuklarda olumlu etkiler yaratabilir. Tüm bunları dikkate aldığınızda yine de yeterli miktarlarda besin alamadığını düşünüyorsanız öncelikle bir hekime başvurmalısınız.

Çocuğunuzda, doktor tarafından tanısı konulmuş, çiğneme yutma güçlüğü, yutak-mide hastalığı veya demir eksikliği gibi beslenme sorunu veya iştahsızlığa yol açabilecek bir sağlık sorunu yok ise öncelikle çocuğunuzun gerçekten iştahsız olup olmadığından emin olmalısınız. Çocukların mide kapasiteleri biz yetişkinlere göre oldukça küçüktür. Örneğin 8 aylık bir bebeğin mide kapasitesi bir öğünde toplam en fazla 200 ml, 1 yaşındaki bir çocuğun midesi ise 240 ml besin ve içecek alabilir. Yemeklerden önce içilen fazla su mide kapasitesini küçültebilir veya ara öğünlerde enerjisi yoğun besinler tüketiyorsa açlık hissi baskılanabilir ve bunun bir sonucu olarak da ana öğünde tüketebileceği porsiyonlar azalabilir. Öncelikle çocuğunuzu her zamankinden daha az miktarda ancak birkaç öğünde beslemeyi deneyin. Tabağında fazla miktarda yemek gören çocuk, iştahsız davranışlarını sürdürmeye devam edecektir. Çeşitli sunumlar ile besinleri çekici hale getirmek, ebeveyn-çocuk ilişkisini güçlendirerek çocukların beslenme konusunda fobilerini aşmalarına ve çocuğun anlayabileceği dilde besinlerin yararlarından bahsetmek, iştahsız çocuklarda olumlu etkiler yaratabilir. Tüm bunları dikkate aldığınızda yine de yeterli miktarlarda besin alamadığını düşünüyorsanız öncelikle bir hekime başvurmalısınız.

Gece uykusu boyunca vücudumuz yaklaşık 8-9 saat süre ile aç kalır ve metabolizmamız yavaşlar. Kahvaltı, bu uzun süreli açlığın giderilmesi, metabolizmanın canlanması ve güne enerjik bir başlangıç için altın öğündür. Güne kahvaltısız başlamak, yorgunluk, baş ağrısı ve dikkat dağınıklığına sebep olabilmektedir. Kahvaltı alışkanlığına sahip olan çocukların okul başarıları kahvaltı etmeyen çocuklara göre yüksektir. Eğer sabahları okula hazırlanmada zaman problemi yaşanıyor ise, bir gece önceden tüm okul hazırlıkları ile birlikte, çocuğunuzun kahvaltısını da hazırlamak, size zaman kazandıracaktır. Çocuğunuz sabahları iştahsız uyanıyorsa, tüketebileceği besinleri karıştırarak veya farklı sunumlarla hazırlamak ilgisini çekebilir; muzlu süt, peynirli sandviç veya tost, domatesli omlet gibi alternatifler ile çocuğunuzun her gün aynı kahvaltı düzeninden sıkılmasını engelleyebilirsiniz. Çocuğun iştahının olmamasının yanı sıra, uyku düzeninin sorunlu olması dolayısıyla geç yatması ve gece boyunca enerji içeriği yüksek besinler tüketmesi de sabah yeterince aç uyanmamasına neden olabilir., Kahvaltı masasında çocuğunuzun karşısına geçip otoriter şekilde kahvaltı yapmasını tembihlemek yerine onunla birlikte kahvaltı ederek örneğin beraber süt içerek, kahvaltı yapma konusunda örnek olabilirsiniz.